Tijdens de vakantie die mijn vriend en ik samen doorbrachten hebben een aantal fietsbanden ons een goede dienst bewezen. Het plan was om met z’n tweeën op twee brommers naar de Zuidkust van Frankrijk te rijden. Om op deze toch geen last te krijgen van en houten kont gebruikten we fietszadels voor op onze brommers.
Fietszadels zijn namelijk zoals iedereen wel weet net een stukje zachter dan het doorsnee brommerzadeltje. Ook hadden we ter voorbereiding twee kinderzitjes op onze brommers gemonteerd. Je weet immers nooit wat je tegen komt op een grote trip als dit. Gewapend met tent, bevroren frikadellen, reserve fietsbanden en een liter blik bier gingen we van start. De kinderzitjes zaten gelukkig goed vast, want die hadden we niet kunnen missen. Omdat we gebruik maakte van fietszadels was het rijden van lange stukken geen enkel probleem en hadden we totaal geen last van een zeer derrière. De toch was begonnen, en het avontuur zou een bijzondere wending aannemen.
Kinderzitjes komen goed van pas
Wonder boven wonder hadden we enorm veel profijt van de kinderzitjes op onze brommers. Toen we drie dagen onderweg waren gebeurde er namelijk iets zeer bijzonders. Mijn goede vriend ging even naar het dorp om een paar extra fietsbanden te kopen. De fietsbanden die we in eerste instantie mee hadden genomen waren er inmiddels namelijk al doorheen gegaan. Beide brommers hadden problemen met al het glas op de weg en dus moesten we regelmatig stoppen om onze banden te plakken. Tijdens zo´n stop gingen we dan op onze fietszadels zitten om te voorkomen dat we vieze kleding zouden krijgen. Enfin, toen mijn vriend al enige tijd weg was begon ik me enigszins zorgen te maken. Waarom bleef hij toch zo verschrikkelijk lang weg? Ik had dan wel twee fietszadels bij me, maar erg gerust gesteld was ik daardoor zeker niet. Ik bedacht een idee om mijn vriend terug te vinden en gooide allebei de kinderzitjes zo hoog mogelijk in de lucht. Mijn vriend kon ze vanaf het dorp door de lucht zien vliegen en wist dus weer waar ik zat. Eind goed al goed.