Waterwratjes staan tevens bekend onder de naam mollusca contagiosa. De oorzaak van wratjes is een virus. De aandoening is heel besmettelijk voor de kinderen.

Waterwratten komen voornamelijk bij kinderen tussen zes en twaalf jaar. Waterwratjes zijn in feite kleine pukkeltjes. Deze verdwijnen na enkele maanden. De poxvirus is de oorzaak bij deze aandoening. De besmetting wordt overgedragen van persoon tot persoon. Diegene die al besmet is, kan snel de aandoening doorgeven naar iemand anders. Het kan bovendien overgedragen worden van een voorwerp die aangeraakt is geweest door een besmette persoon. Nog een onveilige omgeving is de zwembad.

De aandoening vormt geen echte gevaar voor de volwassenen. Echter het is niet uitgesloten om evengoed besmet ermee raken. Je kan vooral besmet raken via een seksueel contact. Indien de andere partner ermee besmet is, zal meest waarschijnlijk de de virus overdragen naar de andere partij. Indien een volwassen persoon geen sterke immuunsysteem heeft dan loop die persoon meer risico om waterwratjes te hebben.

Symptomen

Na enkele weken kunnen al waterwratjes ontstaan. Je zal bollige pukkeltjes hebben. Ze zijn glanzend van kleur en kunnen soms ook huidkleur hebben. In het midden zijn ze wat ingedrukt. In het begin zijn ze vrij klein, maar na enkele weken zullen ze groter worden. Ze kunnen soms tot 10 mm groot worden. De portie zal in de loop van tijd flink toenemen. De meest voorkomende plaatsen op lichaam zijn de oksels, de hals en de romp. In enkele gevallen kunnen ze ook op het gezicht voorkomen.

Bij een volwassen persoon zal een waterwrat erg vaak in schaamstreek ontstaan als gevolg van seksueel contact. Waterwratjes kunnen ontsteking brengen. Waardoor zullen ze heel rood worden. Er kunnen dan ook korstjes ontstaan. Na enige tijd zal de huid dan zichzelf genezen. Aan de hand van de voorkomende symptomen zal de arts de diagnose vrij snel vaststellen.

Behandeling

Om waterwratjes te behandelen bestaan er enkele manieren. Er kan gekozen worden voor bevriezing van de waterwratjes. Men kan overgaan tot een elektrisch verbranding. Er kan ook gebruikt gemaakt worden van een scherpe lepeltje om ze af te krabben. Indien nodig zal ook een verdoving toegediend worden want soms kan de behandeling wat pijnlijk worden voor het kindje. Maar in de meeste gevallen maakt men geen gebruikt van deze behandelingswijzen. De waterwratjes zullen van zichzelf na enige tijd verdwijnen. In uitzonderlijke gevallen zullen waterwratjes meer dan een jaar blijven. Na de verdwijning zullen ze meestal geen litteken achterlaten. Je mag ze niet zelf krabben om ontsteking te vermijden.